Pogląd, iż banki stosowały w kredytach walutowych postanowienia abuzywne dotyczące przeliczeń na walucie obcej jest już utrwalony. Prawnicy banków, próbują udowadniać, iż możliwe jest rozdzielenie bezskutecznych zapisów i utrzymanie umowy kredytowej w mocy. Standardowe zapisy klauzul przeliczeniowych próbują rozdzielić na klauzulę indeksacyjną oraz klauzulę walutową. Pierwsza z wyżej wymienionych dotyczy przeliczeń ze złotych na walutę obcą przy wypłacie kwoty kredytu i z waluty obcej na złote przy spłacie kredytu. Druga z wymienionych dotyczy zapisów o tabelach  kursowych stosowanych jednostronnie przez banki. Podział ten jest oczywiście sztuczny, a wyeliminowanie którejkolwiek z powyższych klauzul, powodowałoby iż umowa kredytowa jest niewykonalna.Brak możliwości rozdzielnia klauzuli indeksacyjnej oraz klauzuli indeksacyjnej wynika między innymi z następujących orzeczeń:  Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 grudnia 2019 roku (V CSK 382/18), gdzie Sąd Najwyższy wskazał:„Sąd Apelacyjny poglądowi temu nie zaprzecza, jednakże – wzmiankując o problemie „kursowym” – zdaje się ujmować postanowienia niedozwolone, podobnie jak Sąd Okręgowy, wąsko jako postanowienia (ew. ich części) przewidujące jednostronne określenie przez Bank kursu wymiany waluty (Tabel kursów), bez wskazania jasnych i zrozumiałych kryteriów, którymi będzie się kierował (in casu § 2 ust. 2 in fine, § 4 ust. 1a in fine oraz § 9 ust. 2 zd. 3 i 4 Umowy), i odróżniać je od postanowień (ich części) przewidujących sam mechanizm przeliczenia (in casu § 2 ust. 2 in principio i § 4 ust. 1a in principio oraz § 9 ust. 2 zd. 2 Umowy). Należy jednak zauważyć, że bez unormowania kursu miarodajnego dla poszczególnych przeliczeń, przeliczenia te nie mogą być dokonane, a postanowienia „przeliczeniowe” – wywrzeć skutku (por. wyrok Sądu Najwyższego”.Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 2019 r. (III CSK 159/17), gdzie Sąd Najwyższy wskazał:„Eliminacja klauzuli indeksacyjnej obejmuje wszystkie postanowienia umowy, które się na nią składają (…). Zauważyć należy bowiem, że mogą one funkcjonować tylko łącznie – w umowie kredytu indeksowanego do waluty obcej przeliczenie wypłaconej kwoty kredytu na walutę obcą przy wypłacie kredytu służy temu, by można było ustalić wysokość zadłużenia i w konsekwencji wysokość pozostających do spłaty rat kredytu (w walucie obcej). Jeżeli zaś raty mogą być spłacane wyłącznie w walucie polskiej, a tak w stanie faktycznym sprawy było aż do chwili podpisania aneksu do umowy kredytowej, konieczne jest również określenie sposobu przeliczenia raty kredytu na tę walutę. Eliminacja któregokolwiek z tych przeliczników przy zachowaniu konstrukcji, w której kredyt wypłacany jest spłacany w walucie polskiej, sprawia, że niemożliwe jest stosowanie drugiego z nich”.