You are currently here!
  • Home
  • Początek biegu terminu przedawnienia roszczeń wynikających z kredytów frankowych

Początek biegu terminu przedawnienia roszczeń wynikających z kredytów frankowych

2022-03-29 Kancelaria Comments Off

 W uzasadnieniu uchwały z dnia 7 maja 2021 roku III CZP 6/21, Sąd Najwyższy wskazał iż początek biegu przedawnienia roszczeń o zwrot spełnionych wskutek nieważnej/bezskutecznej Umowy kredytu może nastąpić dopiero po wyczerpującym poinformowaniu konsumenta o skutkach związanych z abuzywnością klauzul zawartych w umowie kredytu oraz braku zgody konsumenta na związanie klauzulą abuzywną i akceptowaniem konsekwencji związanych z upadkiem umowy kredytu. Sąd Najwyższy powołując się na konstrukcję bezskuteczności zawieszonej, wskazał iż zgoda na związanie konsumenta niedozwoloną klauzulą lub odmowa potwierdzenia niedozwolonego postanowienia, zależy od uprzedniego poinformowania konsumenta o skutkach związanych z abuzywnością klauzul umownych.Przyjęte stanowisko Sąd Najwyższy oparł na informacyjnych obowiązkach sądu wobec konsumenta w zakresie skutków nieważności umowy kredytu, wynikających z dyrektywy 93/13.Powyższego stanowiska Sąd Najwyższego nie sposób zaakceptować.Obowiązek informacyjny sądu rozpoznającego sprawę ma umożliwić konsumentowi zmianę stanowiska procesowego, jako konsekwencja poinformowania o skutkach nieważności (bezskuteczności) umowy kredytu i rezygnację z przysługującej mu ochrony i utrzymania umowy kredytu w mocy, pomimo zawartych w niej klauzul abuzywnych (por. wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 3 października 2019 r. C-260/18, wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 29 kwietnia 2021 r. w sprawie C‑19/20). Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wydawanych wyrokach nie wskazuje, że wypełnienie obowiązku informacyjnego sądu ma uszczuplić prawa konsumenta i w konsekwencji doprowadzić do zniweczenia skutku wymagalności jego roszczeń. Przyjęcie koncepcji Sądu Najwyższego oznaczałoby następczą kontrolę banku w zakresie wiedzy konsumenta o przysługujących mu roszczeniach. W przypadku zatem,  kiedy bank nie dochodzi od konsumenta, pomimo otrzymania wezwania do zapłaty oraz następnie odpisu pozwu, naraża się na przedawnienie przysługujących mu wobec konsumenta roszczeń. Wezwanie banku do zwrotu spełnionego świadczenia wraz z wyjaśnieniem podstawy faktycznej oraz prawnej stanowiska konsumenta stanowi wystarczający sygnał dla banku, iż konsument zamierza skorzystać z przysługującej mu ochrony, co powinno determinować stosowne działania banku. Przeciwne stanowisko, wręcz zachęcałoby banki do ignorowania roszczeń konsumentów.     Ustalenie początku biegu terminu przedawnienia ma zasadnicze znaczenie dla tych kredytobiorców, którzy w latach 2018 i wcześniejszych zdecydowali się na wystąpienie z roszczeniami wobec banków. Jeśli bank w okresie trzyletniego terminu przedawnienia nie wytoczył powództwa wobec konsumenta o zwrotu spełnionego przez bank świadczenia, uznać należy iż roszczenia banku uległy przedawnieniu.